وفتی که من و داداش دو قلوم محمد پا به این دنیا گذاشتیم 15 مهر بود . پدر بزرگوارم که خدا رحمتشون کنه انشالله، وقتیکه دیدند دو قلوهای نازنین شون 15 روز از مهر گذشته به دنیا اومدن و برای این که یک سال از فراگیری علم و دانش عقب نمانند موقع گرفتن شناسنامه برای ما دونفر به تاریخ 25 اسفند سال گذشته گرفتن
این رو به عنوان مقدمه داشته باشید تا بریم سر اصل مطلب
القصه امروز صبح شوهرجانم راس ساعت هشت و نیم صبح رو به اینجانب نمود و فرمودند: خانمی تولدتون مبارک!!!!
چشمایمان قد یک نعلبکی گرد شد و با تعجبی بسیار به شوهرجانمان نگاهی انداختیم
آخه این اتفاق بسیار نادریست و هرگز در تاریخ ثبت نشده که شوهری روز تولد همسر محترمی خود را بخاطر داشته باشد
کلی با خود ذوق کردیم و خدای متعال را شکرگذار شدیم بابت نادربودن شوهرجانمان
اما یک لحظه با خود اندیشیدیم که باید کاسه ای زیر نیم کاسه باشد
رو به شوهرجان نمودیم و گفتیم شما ازکجا باخبر شدید که امروز روز تولد شناسنامه ای اینجانب است
فرمودند امروز اس ام اس و یا همان پیامکی دریافت نمودیم که تولدتان را به ما تبریک عرض نمود
مسئله پیچیده شد؟؟؟؟؟؟
زیاد فکر نکنید روزهای پایانی سال است و ما راضی به اذیت شدن شما دوستان گرامی نیستیم
بله عزیزان چون تلفن همراه شوهرجانمان به نام همسر عزیزشان یعنی بنده می باشد و همراه اول روز تولد صاحب تلفن را در روز تولد شناسنامه ای آن شخص تبریک میگوید بدین ترتیب پیامکی به گوشی آقای همسر روانه کرده و تولد شناسنامه ای اینجانب را به شوهرجانمان یادآوری و تبریک عرض نموده بود
و به دین ترتیب شوهرجان ما را برای چند لحظه کوتاه از دیدگاه ما جزنوادر روزگارکرده بود
این قسمت مخصوص شوهرجانمان است
( عزیزم شما چه جز نوادر روزگار باشید و یا نباشید برای من همیشه عزیز و محترم هستید)
و حال یک توصیه به گل پسرهای که این پست را می خوانند
برای اینکه از دیدگاه همسر آیندتون جزنوادر روزگار شوید همینکه عروس خانم بله را گفتن تلفن همراه خود را به نام همسر بانوی خود کنید تا مثل همسر جان اینجانب جزنوادر روزگار شوید
امروز آخرین پنجشنبه سال 91 بود . ما ایرانیها رسمهای خیلی خوبی داریم یکی از همین رسمها اینه که در آخرین پنجشنبه سال بر مزار یاران سفر کرده میریم و باخواندن فاتحه هم باعث آرامش روح اون عزیزان میشیم و هم اینکه به خودمون یادآور میشم که همه دیر یا زود این راه رو خواهند رفت و به قول بزرگترامون دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره
امروز به این فکر میکردم که چرا باید آخرین پنجشنبه سال رو بریم سرمزار عزیزانمون
بعد از کمی فکر کردن به این نتیجه رسیدم که این رسم از قدیمو الایام در میان ما ایرانیان بوده و شاید به این خاطره که چون سال جدید در راهه با دیدن مزار خفتگان در خاک در روزهای پایانی سال قدری به این فکرکنیم حال که باید ما هم این راه رو بریم بیایم قبل رفتن اگر خدایی نکرده کینه و کدورتی از دوستان و یا اقوام داریم رو کنار بزاریم و با آمدن سال جدید با همدیگه دوستی جدیدی رو شروع کنیم و کینه ها رو در سال کهنه جا بزاریم
خدایا همی گذشتگان ما رو قرین رحمت بفرما که با رسم کردن رسمهای خوب به ما راه درست زندگی کردن و عاقبت به خیر شدن رو یاد دادن
انشالله خدا به همی ما توفیق عنایت کنه و ما هم همتی کنیم که با آمدن سال جدید کینه و کدورتی از دوستانمون در دلامون جا خوش نکرده باشه و با اتاقتکونی که در درونمون انجام میدیم به استقبال سال جدید بریم
ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﭼﯿﺰ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﯾﺴﺖ .…
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ
ﺗﻮﺍﻥ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪ !
ﻣﻬﻢ ﻋﺎﺷــــــــﻖ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ ؛
ﺑﯽ ﺍﻧﺘــــــــــﻬﺎ ﺑﯽ ﺯﻭﺍﻝ ﺗﺎ ﺍﺑــــــﺪ ؛ ﺑﯽ ﻣﻨـــــﺖ …