مهرت که باشد خار نیز همدم گل می شود

روزی خاری را در جمع خوبان مهمان کردن همی

گفتا : بارالها من کجا و جمع خوبانت کجا ؟؟؟

خار را همدم گل و آینه کردن  چرا ؟

هر چند در آن جمع بیگانه ای بود آشنا

اما با خود گفت:

من کجا و این گلستان گل کجا ؟

خار با چشمان بارانی رو به گلهای خوشرنگ کرد و گفت

 آخر خود میدانم که من از جنس گل نیستم ولی

می شود مرا هم لایق گلستانت کنی 

خار را در میان گلها  جا کنی

شاید خواسته ام قدری نابجا باشد ولی

مهرت که باشد خار نیز همدم گل می شود

در میان گلها میهمان می شود

هر چند روسیاه ست اما از فضل رب

 اندکی هم خار در جمع خوبان مهمان می شود

(فاطمه)