ماجرای من و اولین تلویزیونی که مهمون خونمون شد

سال 57  ، فکر کنم اوایل اسفند ماه بود خلاصه هر چی بود بعد بهمن و قبل فروردین بود ( خب همون اسفند میشه دیگه)

خب حالا هی از من ایراد بگیر.....

بریم سر اصل مطلب

همون روزا بود ، قبل از اون تاریخ ما تو خونمون تلویزیون نداشتیم ولی خدا میدونه چقدر دوست داشتم این جعبه جادوی پاهای خوشگلشو تو خونه ما بزاره و ما برای یه فیلم دیدن ناقابل با هزار ترفند آویزون خونه این همسایه و اون همسایه روزای جمعه و یا شبهای که فیلم داشت نشیم

حالا حتما از خودتون میپرسید چرا قبل از این تاریخ تلویزیون نداشتید

خدا رحمت کنه همی اموات رو پدر خدا بیامرزم میگفتند فیلمهای که توی تلویزیون نشون میدن دیدنشون حرامه و حرام هم یعنی برای ما خوب نیست(الحلق هم که راست میگفتن ولی خب بچگی بود و ..... )

بالاخره انقلاب شد و پدر جون خدا بیامرز ما اجازه دادن که ما هم توی خونه تلویزیون داشته باشیم

بالاخره تلویزیون خریداری شد و خونه ما هم صاحب تلویزیون شد ( چشممون روشن)

یادمه یه روز که صبحش رفته بودم مدرسه بعد از برگشتن از مدرسه و خوردن ناهار با مامانم رفتیم خونه خاله جونم بعد از ظهر که برگشتیم توی کوچه داداش محمدم رو دیدم که دوان دوان داره میاد به سمتم هی میگه فاطمه داره نشون میده داره نشون میده

گفتم : چی ، گفت تلویزیون داره از این گردیا نشون میده ( اون موقع قبل از اینکه برنامه های تلویزیون شروع بشه اول یه تصویری پخش میشد که گرد بود و بعد به قول داداشم خط خطی نشون میداد )

آقا ما با شنیدن این حرف از زبون داداش گلمون نفهمیدیم که چطوری خودمون رو به خونه رسوندیم خدایش اگه همون لحظه تو مسابقه دو شرکت میکردیم به خاطر این خبر صد در صد نفر اول که چه عرض کنم تازه رکود دنیا رو هم می شکستیم

بالاخره ما رسیدیم خونه و وقتی چشممون به صفحه تلویزیون خورد مثل آدمهای هپینوتیزم شده در جامون میخکوب شدیم و تکون نخوردیم تا .......

اولین تلویزیونی که خریدیم یه تلویزیون گروندیگ سیاه سفید21 اینچ بود که دورش هم زرد رنگ بود و برای عوض کردن شبکه هاش فقط کافی بود دستتو کنار صفحه تلویزیون میزاشتی و کانال عوض میشد ( خدایش سیستمی داشت برا خودش لمسی بود دیگه ) 

هر چی تو اینترنت گشتم که درست عین همون تلویزیون رو پیدا کنم نشد که نشد فعلا در پایان این مطلب شبیه اون رو مشاهده نماید .....

اینجا میدونید یاد چی افتادم

یاد این افتادم که وقتی میریم داروخونه یه دارویی رو بگیریم داروخونچی میگه داروی شما رو نداریم ولی مشابه شو داریم که همون خاصیت رو داره و ما هم با دهن باز ناچار به قبول هستیم شما هم به مشابه تلویزیون ما راضی باشید

خلاصه جونم براتون بگم من و داداشهای گلم که قبل از اومدن تلویزیون به خونمون وقتی که هوا تاریک میشد لالا میکردیم و با خروسخون از خواب بیدار میشدیم یک دفعه صد درجه تغییر کردیم و ساعت خوابمون با اومدن این جعبه جادوی تنظیم میشد یعنی با شروع برنامه تلویزیون ما کنارش بودیم تا پایان برنامه هاش .خب طفلکی گناه داشت مهمون عزیزی بود برا خودش بود نیاید تنها میموند و گرنه دلش میگرفت

میگم خدا رو شکر اون روزا از ساعت 5 بعد از ظهر برنامه تلویزیون شروع میشد تا حداکثر 12 شب و دو تا کانال یا همون شبکه هم بیشتر نداشت اگه مثل الان بود که 24 ساعته برنامه پخش میکرد و این همه شبکه... تکلیفمون چی بود (خدا به ما کودکان اون موقع کلی رحم کرده بود ، به این مسئله همین الان پی بردم )

خلاصه فردا صبح با هزار بدبختی از خواب بیدار شدم که راهی مدرسه بشم رفتم خونه دوستم آرزو که با اون برم مدرسه

وقتی در زدم خاله جونش در رو باز کرد وقتی من رو دید با تعجب به من نگاه کرد گفت فاطمه دیشب کی خوابیدی؟

من  تعجب کردم گفتم چطور مگه؟؟؟

گفت هیچی همینطوری

گفتم ما تلویزیون خریدیم

گفت مبارکه دیشب تا کی تلویزیون نگاه کردی

گفتم تا وقتی که برفاش ریخته شد

خاله جون دوستم از خنده نزدیک بود بخوره زمین 

من هم از خنده اون خندیم ولی اون لحظه متوجه نشدم چرا خاله جون دوستم اینقدر خنده ش گرفته بود مگه من حرف خنده داری زده بود؟؟

وقتی دوستم اومد که با هم بریم مدرسه گفت فاطمه چرا چشات اینقدر خون افتاده

تازه فهمیدم که ای دل غافل خاله جون آرزو از دیدن چشای قرمز شده ای من فهمیده که دیشب دیر خوابیدم 

اون روز کل مدرسه با دیدن من فهمیدن که شب دیر خوابیدم وقتی ازم میپرسیدن چرا دیر خوابیدی من هم با افتخار که انگار جزیره ای و یا قاره ای رو کشف کردم میگفتم ما تلویزیون خریدیم 

یادش بخیر اون روزا لذتی که با دیدن  اون تلویزیون سیاه و سفید نصیبمون میشد الان بچه های ما با مجهزترین دستگاه های صوتی و تصویری هم نصیبشون نمیشه

اینم از خاطره اولین روزی که تلویزیون مهمون خونه ما شد و عکسی که مشابهه تلویزیون ما بود