پرونده من و لطف یوسف الزهرا (س)

سال 89 بود یه روز تو ایام فاطمیه دوتا از دوستان گلم ازم خواستن که باهاشون برم قم و جمکران

فقط خدا میدونه چقدر خوشحال شدم از آقای همسر اجازه گرفتم و بعد از موافقت شون با دوستانم رفتم

 توی اتوبوس دوستم گفت فاطمه خانم چند وقته نیومدی قم 

گفتم آخرین باری که رفتم قم با پدر خدا بیامرز بود که وقتی برگشتیم جنگ بین ایران و عراق شروع شد

دوستم گفت یعنی سی ساله که قم نرفتی !!!!

یه لحظه باورم نشد ، راستشو بخواهید بدجوری دلم شکست . یعنی سی سال بود من نتونسته بودم برم قم  

وقتی رفتیم قم اول رفتیم حرم خانم و دعای کمیل رو اونجا بودیم فردا صبح رفتیم جمکران دعای ندبه همینکه رسیدیم جمکران چشمام پر اشک شد یه جای شنیده بودم اگه دعای دارید ائمه رو به جان مادرشون فاطمه (س) قسم بدید

 من هم گفتم آقاجان سی سال پرونده من خاک خورده جون مادرتون اگه میشه پرونده منم بزارید جای که لااقل سالی یکبار قسمتم بشه بیام پابوس خانم حضرت معصومه (س)

خدا شاهده از اون سال تا الآن هر سال خدا رو شکر قسمتم میشه میرم قم و بعدش جمکران ( ممنونم آقاجان )

5شنبه هم به اتفاق دخمل کوچیکه و 8 نفر از خانمهای همسایه و دو تا از بچه هاشون صبح زود بعد نماز صبح از قزوین راه افتادیم به طرف قم

 صبحانه رو جای شما خالی رفتیم امامزاده طاهر و بعد برای ساعت 10 رسیدیم حرم حضرت عبدالعظیم حسنی و بعد از زیارت و نماز و ناهار رفتیم قم برای زیارت حرم حضرت معصومه (س) بعد نماز مغرب و عشا و دعای کمیل رفتیم جمکران 

دعای کمیل درجوار حرم خانم آنقدر باصفا بود که قلم قاصر از بیانه در اون لحظه به یاد همی دوستانم بودم و از خدا خواستم آنچه که خیر و صلاحشونه خداوند قسمتشون کنه و نائب الزیاره همگی بودم که انشالله خدا قبول کنه

شب وقتی رفتیم جمکران از آقا بخاطر این همه لطفی که به من حقیر داشتن تشکر کردم ( هر چند میدونم لایق این همه لطف نبودم )

خدا رو شکر سفر خیلی خوبی بود انشالله قسمت همگی بشه زیارت با معرفت خانم حضرت معصومه (س)