13بهمن سالگرد عروج آسمانی پدرم

12ساله که هر روز فاطمه منتظره زنگ در خونش به صدا در بیاد و اون بگه کیه و از پشت در صدای مهربون پدرانه ای بگه منم دخترم

اونوقت فاطمه در رو باز کنه و خودشو تو آغوش پدر بیندازه و پدر به حرمت نام دخترش که فاطمه است بر دستهاش بوسه بزنه و فاطمه بگه آقاجون این وظیفه منه که دستهای شما رو ببوسم

بعد پدر بگه فاطمه دوست دارم و فاطمه بگه عاشقتم آقاجون

دوازده سال گذشت آقاجون از روزی که رفتی و دخترت هر وقت میگن 13بهمن داره میشه داغ دلش دوباره تازه میشه

آقاجون یادته به فاطمه ی خودت سفارش کردی هر وقت به یادت افتاد و چشمهاش بارونی شد و دلش گرفت به یاد مظلومیت آقا اباعبدالله و مادر مظلومش فاطمه الزهرا بیفته ودر مصائب اون بزرگواران اشک بریزه

امروز دوباره دلم گرفت و چشمام بارونی شد ولی یک لحظه یاد بی بی دو عالم افتادم که این روزها در سوگ پدر مظلومانه اشک میریزند و یاوری جز همسر مهربان خود ندارند

آقاجون از وقتی که بار سفر بستید و رفتید 13 سال میگذره ولی حتی یک لحظه هم فکر نکردم که منو و بقیه خانواده رو تنها گذاشتید همیشه حضورتون رو در کنارم حس کردم

هر وقت گرفتاری برام پیش اومد از شما خواستم برام دعا کنید هر چی باشه شما ذاکر اهل بیت بودید و پیش خدا آبرویی دارید

آقاجون برای من و نوه هاتون و بقیه اعضای خانواده دعا کنید که عاقبت بخیر بشیم و باعث سربلندی شما و مادرجون باشیم

امیدوارم که سر سفره بی بی دو عالم مهمون باشی آقاجون

یادت گرامی و روحت شاد