اولین روز مدرسه من و داداش دوقلوم

بالاخره تابستون هم با همی زیبایهاش و صد البته تعطیلی و تفریحهاش و مسافرت رفتناش بساطش داره جمع میکنه و با سلامتی میره که انشالله سال بعد اول تیر ماه 1393 تشریف بیاره

بوی پاییز و مدرسه آنچنان در همی کوی و برزن پیچیده که از صد فرسنگی هم میشه بوشو حس کرد و انگار گریزی هم ازش نمیشه داشت

القصه چه بخواهیم و چه نخواهیم پاییز داره تشریف میاره و فرزندان دلبند باید  ، حواستون باشه باید خانه اول خود رو ترک کنند و تشریف ببرن به خانه دوم ( یک سوال تخصصی این خونه بخت میشه خونه چندم اون وقت ) ؟؟؟؟؟؟

خوب فعلا به خونه بخت کاری نداشته باشید چون یک سوال انحرافی بود

اینجا بحث درسه نه خونه بخت

کجا بودیم ؟؟؟؟؟؟

خونه دوم و فرزندان دلبند

بله عزیزانم فردا بروبچ کلاس اولی ظاهرا باید برن مدرسه که در خانه ما و نه فکر کنم تو کل فامیلمون امسال کلاس اولی نداریم

خونه ما که یک دانشجو داریم که اون هم چند روزه که کلاسشون شروع شده و یک خانم استاد که ایشون هم از هفته پیش دارن تشریف میبرن دانشگاه 

ولی ما که خودمون خاطره داریم از روز اول مدرسه

دلمان میخواهد از روز اول بگویم که چشممان به جمال خانه دوم روشن شد

من و داداش محمد میخواستیم بریم کلاس اول چند روز قبلش بهمراه پدرم که خدا رحمتشون کنه رفتیم واکسن زدیم و بعد هم دوختن کت و شلوار برا داداشی و دوختن مانتو شلوار قهوه ای رنگ برا من

خرید کیف و دیگر ملزومات 

یادم رفت بگم اون روزا روی یقه کت پسرا یه یقه سفید میدوختن که اسم و فامیلی اون شاگرد روش گلدوزی میشد برا دخملا هم تل و یقه سفید آماده میکردن که این کارا هم برای من وداداشی توسط مامان عزیزم انجام شد

خلاصه روز اول مهر با سلام و صلوات من و داداشی راهی مدرسه شدیم 

من رفتم مدرسه دخترونه داداشی هم رفت مدرسه پسرونه

خدایش خیلی سخت بود که من و داداش دوقلوم رو از همون روز اول از هم جدا کردن

ولی خوب چاره ای نبود خلاصه ما تشریف بردیم سر کلاس زنگ تفریح گفتن بیاد سر صف 

سرصف که ایستاده بودیم به ما خوراکی دادن ( کیک یزدی ) بی انصافا فقط یه دونه کیک دادن که من بلافاصه اونو خوردم ولی بازم گشنم بود ( خوب چیکار کنم خودم هم یکم خوراکی برده بودم ، اینا که باعث سیر شدن یه دخمل کوچولوی کلاس اولی نمیشه )

اسم معلم کلاس اولمون هم خانم بصیری بود که خیلی خیلی خانم مهربونی بودن من که از ایشون خیلی رضایت داشتم انشالله خدا هم ازشون راضی باشه ( ولی زیاد مطمئن نیستم خانم بصیری هم از من راضی بودن یا نه  )

خلاصه بعد از پایان مدرسه وقتی که زنگ آزادی رو زدن من بدو بدو اومدم خونه 

دیدم داداش محمد هم داره میاد خونه

به اونا تغذیه بیسکویت پیتی پور داده بودن ولی اون نخورده بود آورده بود خونه ( الهی قربون داداشی برم که بیشتر وقتا خوراکیشو میاورد خونه ولی من.......بی خیال  )

وقتی که از من پرسید به شما تغذیه چی دادن؟ من گفتم کیک یزدی کلی به من خندید

آخه داداشی میدونست خواهرجون شکموش با یدونه کیک یزدی که سیر نمیشه

به همین خاطر مجبور شدیم بیسکویت داداشی رو با هم بخوریم تا بعدش بتونم با خیال راحت ناهار خوشمزه مامان جون رو نوش جان کنم

این هم عکس من و داداش دو قلوم محمد وقتی که کلاس اول بودیم

هر چند که این عکس برای روز اول نیست اگه میبیند که من تل و یقه سفید ندارم زیاد نگران نشید چون این فاطمه خانم شلوغ کار و شیطون بیشتر وقتا تل و یقه سفیدشو گم میکرد و مامان جونم باید کلی میگشت تا اونا رو پیدا کنه 

حتما هم موقعی که این عکس رو انداختیم من با اجازتون تل و یقه سفیدمو گم کرده بودم