نیمه شعبان و کبوتر دل من

ماه شعبان که میاید کبوتر دلم بال بال میزند

منتظر است

منتظر صاحب این خانه که بیاید

و با خود نور و روشنایی  را بهمراه آورد

هر روز که به نیمه ماه نزدیکتر میشویم بی تابی کبوترم نیز بیشتر میشود

حال شعبان است و کبوترم منتظر

میدانم باز مانند سالهای پیش ماه که به نیمه برسد شوق پرواز در دل کبوترم بیشتر میشود

خانه ی خرابی دل را آب و جارو میکند

هر چند که دیگر رنگی به این خانه نمانده

ولی به عشق آمدنت هر سال خرابه را نیز تزیین می کند

که شاید صاحب خانه در روز تولدش نیم نگاهی به کلبه خرابی ما کند

ای نور امیدم کی میایی؟؟؟؟؟

کبوترم خسته شد دیگر رمقی برایش نیست

جان مادرت زهرا